Problem ten obecnie staje się bardzo poważny i wymagającym zgodnie z zapisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 roku pilnej ponownej zmiany Studium uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Torunia z dostawaniem do złożeń    Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (KPZK 2030)  będącej najważniejszym krajowym dokumentem strategicznym dotyczącym zagospodarowania przestrzennego kraju.

W szczególności  pilnie musi być rozwiązany problem błędnego wytyczenia przez Wojewodę Toruńskiego w 1991 wspólnego przebiegu A-1 i S10  odcinku Lubicz –Czerniewice . Mianowicie jeszcze w planach zagospodarowania przestrzennego z  1987 Autostrada A-1  pod Torunia miła biec po prawym brzegu Wisły do Nieszawy gdzie przeprawa mostowa na a-1 miała być połączona z budową stopnia wodnego w Nieszawie. W rezultacie pod Toruniem  został  wybudowany w latach 1991-2011 wadliwie zaprojektowany tylko 4 pasmowy Most autostradowy oraz węzeł Czerniewice bez połączenia z DK 91, a oddzielona budowa Stopnia wodnego w Nieszawie oddzielona od jednoczesnej budowy autostradowej przeprawy mostowej straciła zasadność ekonomiczną i do tej pory nie powstała, natomiast problem jak obecnie rozdzielić A-1 od S-10 stanowi  bardzo trudny do rozwiązanie „węzeł gordyjski”. Ta sytuacja wstrzymuje S10 i przesunięcie je budowy do 2030 r a także oddanie na odcinku Czerniewice- Stryków   A- 1 jako autostrady płatnej. Dlatego np. w Eksperckim Projekcie Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju do 2033  opracowanego w okresie od czerwca 2007 r. do grudnia 2008 r. przez Zespół Ekspertów Naukowych do spraw Zagospodarowania Przestrzennego Kraju, powołany przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, pod przewodnictwem: prof. zw. dr hab. czł. koresp. PAN Piotra Korcelli zaproponowano poprowadzenie S10 z Warszawy koło Płocka na prawym brzegu Wisły do Nieszawy oraz wspólny przebieg z A-1 do węzła w Czerniewicach.